Internet Goverment Forum

Αρχίζει σήμερα στην Αθήνα το Φόρουμ για τη Διακυβέρνηση του Ίντερνετ. Κυβερνήσεις, εταιρείες, οργανισμοί (συμπεριλαμβανομένης και της Διεθνούς Αμνηστίας) έχουν συγκεντρωθεί στην Αθήνα για να συμμετάσχουν σε αυτό το φόρουμ. Ένα από τα πιο σημαντικά θέματα που θα συζητηθούν είναι αυτό της ελευθερίας στο ίντερνετ (ναι, της ελευθερίας, αυτής που καταπατάται τόσο συχνά, παραβιάζεται, εκφοβίζεται κτλ κτλ !). Η Διεθνής Αμνηστία θα παραδώσει στον αντιπρόσωπο του Κόφι Ανάν 50000 υπογραφές που έχει συγκεντρώσει για την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ. Για περισσότερες πληροφορίες και υπογραφές παραπέμπω στα πάρακατω site :

Today starts in Athens the Internet Goverment Forum (IGF). Goverments all over the world, companies and organisations (including AMnesty International) have gathered in Athens to participate. One of the most importants topics that are about to discuss is the liberty in the internet (the liberty that is so often infringed). Amnesty International will hand to the representative of Cofi Anan the 50000 signatures it has gathered. For more informations and signatures you can visit the sites below :

http://www.igfgreece2006.gr/index.php
http://irrepressible.info/
http://web.amnesty.org/library/index/engpol300542006
http://www.amnesty.org.gr/internetfreedom/index.htm


Όποιος θέλει μπορώ να του στείλω μέσω mail το δελτίο τύπου και τηΔήλωση της Αμνηστίας κατά την έναρξη του φόρουμ στα ελληνικά.

αφιερωμένο

You are a moonchild and pretty soon child
I've got that feeling
That I'm gonna make you smile forever
If I can.
Just give me a sign and I'll show you my plan
You are a blue child, forever true child
You know I'll try to paint the skies blue forever
If I can.
Just give me a sign and I'll show you my plan.

Tell me why you look so sad,
Time slips by like grains of sand
Just put your future in my hands

You are a moonchild and pretty soon child
I've got the feelin I'm gonna make you smile forever.
If I can.

Just give me a sign and I'll show you my plan,
Just give me a smile and I'll show you my plan,
Just give me a sign and I'll show you my plan

εθνικές επέτειοι !!

Προχθές ήταν η 26η Οκτωβρίου, του Αγίου Δημητίου - μεγάλη η χάρη του - και της απελευθερώσεως της Θεσσαλονίκης - μεγάλη η χάρη της- και τα γενέθλια του κολλητού μου. ΑΡΓΙΑ

Χθες ήταν η 27η Οκτωβρίου, η μαθητική παρέλαση. Για τους περισσότερους που ξέρω αργία αλλά εγώ δούλεψα κανονικά το 11ωρο μου. Ωστόσο εκμεταλλεύτηκα την αργία της επομένης (βλέπε παρακάτω) και πήγα στην εμφάνιση του skazi, γνωστού trance dj - αν και κομμάτια από τη δουλειά πέρασα γαμάτα.

Σήμερα είναι η 28η Οκτωβρίου, η επέτειος του ΟΧΙ - μεγάλη η χάρη του - και η στρατιωτική παρέλαση. ΑΡΓΙΑ

Αύριο είναι η 29η Οκτωβρίου, καμία σημαντική επέτειος αλλά Κυριακή - Μεγαλη η χάρη της. ΡΕΠΟ.

Τελικά όταν δουλεύεις μαθαίνεις να εκτιμάς τις εθνικές μας επετείους.

time

home, home again
i like to be here when i can

Εν τέλει, ό,τι και να κάνουμε, ο χρόνος δεν μας χαρίζεται. Πώς καταντήσαμε έτσι; Να τρέχουμε όλη μέρα να προλάβουμε τον ήλιο αλλά αυτός βυθίζεται για να εμφανιστεί πάλι πίσω μας. Να τρέχουμε να προλάβουμε το δείκτη των δευτερολέπτων που θα μας χαρίσει ένα πολυπόθητο λεπτό με τους αγαπημένους μας. Να τρέχουμε έναντι κάθε αντιξοότητας προσπαθώντας να πείσουμε τον εαυτό μας πώς ζούμε ελεύθεροι και ανεξάρτητοι.

Το τραγούδι των pink floyd στο προηγούμενο ποστ είναι εξαιρετικά αφιερωμένο στους φίλους που λόγω έλλειψης χρόνου έχω πολύ καιρό να δω.

The time is gone, the song is over, thought I'd something more to say

Ticking away the moments that make up a dull day
Fritter and waste the hours in an offhand way
Kicking around on a piece of ground in your home town
Waiting for someone or something to show you the way

Tired of lying in the sunshine staying home to watch the rain
And you are young and life is long and there is time to kill today
And then one day you find ten years have got behind you
No one told you when to run, you missed the starting gun

And you run, you run to catch up with the sun, but it's sinking
Racing around to come up behind you again
The sun is the same in a relative way, but you're older
Shorter of breath and one day closer to death

Every year is getting shorter, never seem to find the time
Plans THAT EITHER come to naught or half a page of scribbled lines
Hanging on in quiet desperation is the English way
The time is gone, the song is over, thought I'd something more to say

Home, home again
I like to be here when I can
When I come home cold and tired
It’s good to warm my bones beside the fire
Far away across the field
The tolling of the iron bell
Calls the faithful to their knees
To hear the softly spoken magic spell.

Ξενοφοβία

Διαβάζοντας το "Βήμα" και συγκεκριμένα τα διεθνή σημείωσα τον εξής τίτλο :

Οι ΗΠΑ "κλειδώνουν απ' έξω" τoυς Μεξικανούς
Ο πρόεδρος Μπους προχωρεί στην ανέγερση τείχους κόστους 950 εκατ. ευρώ και μήκους 1,125χλμ.

Όχι, δεν είναι ψέματα. Η απίστευτη αυτή κυβέρνηση αποφάσισε να επενδύσει τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων τους (πλησιάζουν εκλογές και πρέπει ο αμερικάνικος λαός, ο οποίος φοβάται τους λαθρομετανάστες όσο και τους ιρακινούς τρομοκράτες, να κατευναστεί) στην ανέγερση ενός τεράστιου, σύγχρονου τείχους στα σύνορα των ΗΠΑ με το Μεξικό για να εμποδίσει την είσοδο των λαθρομεταναστών. Κι αυτή είναι μόνο η αρχή. Έχει ψηφιστεί μία σειρά αυστηρότερων μέτρων κατά των λαθρομεταναστών που θεωρούνται πλέον εγκληματίες και κατά όσων τους βοηθούν, οι οποίοι και θα κατηγορούνται για "παράνομη διακίνηση προσώπων" (ούτε εμπόριο λευκής σαρκός να έκαναν).

Κι αυτά σε μια χώρα που δημιουργήθηκε από μετανάστες. Σε μια χώρα που υπερασπίζεται τάχα τα ανθρώπινα δικαιώματα και την παγκόσμια ειρήνη. Σε μια χώρα η οικονομία της οποίας στηρίζεται στα 11 με 12 εκατομμύρια μετανάστες, λαθραίους και μη. Σε μια χώρα που δυστυχώς επηρεάζει όλο τον κόσμο. Σε μια χώρα που όσο κι αν θέλει να φαντάζει υπερδύναμη αντιμετωπίζει σοβαρότατα οικονομικά - κοινωνικά προβλήματα και αυτή η κατάσταση αυξάνει τις φοβίες και τη μισαλλοδοξία του κόσμου.

Η είδηση αυτή υπήρξε αφορμή για πολλές σκέψεις τις οποίες μάλλον θα αναπτύξω σε κάποιο άλλο ποστ. Η πρώτη πρώτη μου σκέψη όμως ήταν : μπορεί να άργησε λίγα χρόνια αλλά το 1984 του Όργoυελ πλησιάζει και ο "Μεγάλος Αδελφός" είναι προ των πυλών. Και αυθόρμητα μια απορία. Δε θα κάνουμε τίποτα για αυτό;

Εθεάθην κατά προεκλογικήν περίοδον ...

τα σχόλια είναι περιττά

φεστιβάλ κινηματογράφου για τα ανθρώπινα δικαιώματα

Το ποστ αυτό είναι οπωσδήποτε καθυστερημένο. Εδώ και μέρες ήθελα να ενημερώσω για ένα σημαντικό φεστιβάλ κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη αφιερωμένο στα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά λόγω των πολλών ωρών δουλειάς δεν τα κατάφερα.

Οι εθελοντικές ομάδες της Διεθνούς Αμνηστίας στη Θεσσαλονίκη έχουν οργανώσει εδώ και καιρό ένα μικρό φεστιβάλ κινηματογράφου που αρχίζει (άρχισε καλύτερα) σήμερα, Δευτέρα 09 - Οκτ. Το πρόγραμμα των προβολών έχει ως εξής :

ΔΕΥΤΕΡΑ (09-10) --> 7:00 Hotel Rwanda, Terry George
..............................--> 9:00 Μυστική Ατζέντα, Ken Loach
ΤΡΙΤΗ (10-10) .....--> 7:00 O επίμονος κηπουρός, Fernando Mereilles
..............................--> 9:00 Ο μακρύς δρόμος του γυρισμού, Phillip Noyc
ΤΕΤΑΡΤΗ (11-10) --> 7:00 O παράδεισος τώρα, Hany Abu-Assad
..............................--> 9:00 Στα σύνορα του κόσμου, Michael Winterbottom
ΠΕΜΠΤΗ (12-10) --> 7:00 Κρυμμένος [Cach?], Michael Haneke
..............................--> 9:00 Βρώμικα όμορφα πράγματα, Stephen Frears
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ (13-10)--> 7:00 Ο μακρύς δρόμος του γυρισμού, Phillip Noyce
..............................--> 9:00 Κρυμμένος [Cach?], Michael Haneke
ΣΑΒΒΑΤΟ (14-10) --> 7:00 Μυστική Ατζέντα, Ken Loach
..............................--> 9:00 O παράδεισος τώρα, Hany Abu-Assad

Για περισσότερες πληροφορίες για την εκδήλωση μπορείτε να επικοινωνήσετε με την κ. Ειρήνη Τσολάκη, Αντιπρόεδρος Ελληνικού Τμήματος Διεθνούς Αμνηστίας, [τηλ. 6978-875961.
Η επίσημη ιστοσελίδα του ελληνικού τμήματος της διεθνούς αμνηστίας είναι www.amnesty.org.gr

black holes and revelations

Την τελευταία εβδομάδα κατάφερα επιτέλους να κατεβάσω από το ίντερνετ το τελευταίο άλμπουμ των Muse "Black holes and revelations". Για τους Muse είχε προηγηθεί μία συζήτηση στο φόρουμ του 1055ροκ (1055rock.gr/forum/default.asp) με διφορούμενες απόψεις. Τι μέρος του λόγου είναι επιτέλους αυτοί οι muse ;

Σε όσους αρέσουν οι ταμπέλες το ροκ των muse αντιστοιχεί στην κατηγορία της "alternative - new progresive rock", αποτελεί μία ανάμειξη πολλών ειδών και θυμίζει το κλαψιάρικο στυλ των radiohead. Αλλά οι μόνες πραγματικές χρήσιμες ταμπέλες είναι αυτές της οδικής κυκλοφορίας. Οι Muse είναι ένα συγκρότημα από την Αγγλία με δικό του χαρακτηριστικό ήχο, οποίος παραπέμπει αλλά ταυτόχρονα και ξεχωρίζει από πολλά ακουστικά είδη, ένα κάπως σκοτεινό στυλάκι (βλ την ιστοσελίδα τους) που έχουν κάτι να πουν - σε αντίθεση με τα περισσότερα σύγχρονα συγκροτήματα. (Κάπου εδώ είχα σκοπό να αρχίσω τα παράπονα για την κατάντια της μουσικής σήμερα, κοινώς την εμπορικοποίηση, αλλά μάλλον θατο αφήσω για μια άλλη στιγμή). Συστήνω λοιπόν ανεπιφύλακτα τι καινούριο άλπουμ και προτρέπω να ακούσετε οπωσδήποτε και τα προηγούμενα τρία.
Σημείωση : στους δίσκους τους πάντα ακούγεται, έστω και λίγο, ο αγαπημένος ήχος τους πιάνου !!

Come into my life
Regress into a dream
We will hide
Build a new reality
Draw another picture
Of the life you could have had
Follow your instincts
And choose the other path