
. Αυτές τις μέρες νιώθω σαν να δουλεύω για τον Σκρουτζ Μακ Ντακ αυτοπροσώπως. Δεν είναι τόσο τα φτηνά προϊόντα σε παλιές, σκονισμένες συσκευασίες ούτε οι απαιτήσεις του αφεντικού να μην κάθεσαι ούτε ένα λεπτό, να κυνηγάς τους πελάτες. Λίγο πολύ όλα αυτά τα έχω συνηθίσει τους τελευταίους 8 μήνες. Αλλά το να επιμένει κανείς να πουλήσει καλσόν το καλοκαίρι ;!!
. Μοιάζει με το να πουλάει σόμπες στη σαχάρα, αλάτι στην Αίγυπτο, αδιάβροχα στο Άντεν και να νοικιάζει αέρα κουπανιστό για τους ανεμόμυλους στη Χάγη !!
(η εικόνα είναι φυσικά φωτογραφία από το "Ο Βίος και η Πολιτεία του Σκρουτζ Μακ Ντακ" του Ντον Ρόσα)
6 Comments:
Το αφεντικό σου είμαι
ΑΝ ώς αύριο δεν πουλήσεις 10 δικτυωτά καλ΄σον μεθαύριο θα σε βάλλω να πουλήσεις 34
κι αν πάλι δεν το κανεις θα σε βάλλω να πλέκεις καλσόν
Αχ, τι ξεχασιάρα που είμαι ... Ξέχασα να σας ενημερώσω, παραιτούμαι !
έχει λογική ο άνθρωπος!... με το οικονομικό χάλι που μας δέρνει σου λέει... προσεχώς περισσότερες ληστείες... τουτέστιν καλσόν στην κεφάλα... τουτέστιν πωλήσεις... γάτα ο δικός σου βρε!
:P
χα,χα έχεις ένα δίκαιο !!
poy na doyleyes kai se kanena magazi me royxa..an ixes to idio afentiko tha se evaze na proothiseis kai na poyliseis poylover :PP
βρε λες;; Ικανούς τους έχω ...
Post a Comment
<< Home