A very crappy Christmas productions ...

Η "A very crappy Christmas produstions παρουσιάζει αυτό το Δεκέμβριο την καινούρια της ταινίας "Πωλήτριες σε κρίση πανικού !".

. Ποτέ τα Χριστούγεννα δεν ήταν η αγαπημένη μου εποχή του χρόνου. Έχει χάσει το νόημα της, αν είχε ποτέ κάποιο. Δεν είμαι θρήσκο άτομο και η γέννηση του "θεανθρώπου" δεν μου λέει και τίποτα. Αλλά ακόμη και για τους πιστούς δεν είναι πλέον η γιορτή της αγάπης αλλά η γιορτή της κατανάλωσης και του εμπορικοποίησης, της επίδειξης, της κιτσαρίας, της υπερβολής. Μια αφορμή για να εκδράμει σύσσωμος ο ορθόδοξος ελληνισμός το πρωί στα καταστήματα για τα δώρα της τελευταίας στιγμής και το βράδυ στα μπουζούκια.
. Επιπλέον φέτος είναι η πρώτη χρονιά που δε θα περάσω τα χριστούγεννα με την οικογένεια μου. Αν μη τι άλλο ήταν πάντα μια ιδιαίτερη αφορμή για να μαζευτούμε μικροί και μεγάλοι στο γιορτινό τραπέζι της γιαγιάς μου που γιόρταζε, να ντυθεί κάποιος από εμάς Άγιος Βασίλης και να μοιράσει δώρα. Η γιαγιά μου όμως πέθανε τον προηγούμενο μήνα κι εγώ έμεινα Θεσαλλονίκη γιατί δούλευα. Θα πω ψέματα αν σας πω ότι δεν με στεναχωρεί που είμαι μακριά τους και πως δεν μου λείπουν αφάνταστα.

. Έκατσα λοιπόν Θεσαλλονίκη, μία πωλήτρια στην περίοδο των Χριστουγέννων ! Πανικός ! Κατάσταση εκτάκτου ανάγκης ! Κρίση ! Ξαφνικά, την τελευταία στιγμή θυμήθηκαν όλες ότι έχουν ξεχάσει να αγοράσουν το κατάλληλο, εκπληκτικό, εντυπωσιακό, σέξυ (αλλά όχι και πολύ, μη μας παρεξηγήσουν κιόλας) και κυρίως φτηνό (!!) εσώρουχο. Καμία δε σκέφτεται ότι μπορεί αυτό που ζητάει (αν υπάρχει) πιθανότατα έχει τελειώσει από το μαγαζί γιατί εξάλλου έρχεται την τελευταία στιγμή, ότι η πωλήτρια που την εξυπηρετεί είναι ένας άνθρωπος που μπορεί και να δουλεύει και 12 ώρες με 20 λεπτά (αυτό ήταν το ωράριο στο μαγαζί που δουλέυω εγώ το Σάββατο 23/12) και πρέπει να εξυπηρετήσει με ευγένεια την κάθε βλαμμένη και ιδιότροπη. Η κατάσταση στο μαγαζί ξεπερνούσε κάθε ταινία του Αλμαδοβάρ, του Τσάκιν Τσαν και των Monty Python μαζί. Κάναμε κάθε είδους ακροβατικά για να εξυπηρετήσουμε, γελούσαμε χωρίς λόγο από την υπερένταση, κλαίγαμε, χοροπηδούσαμε, χορεύαμε, κοροιδευόμασταν, βριζόμασταν, αγκαλιαζόμασταν και προσπαθούσαμε να δώσουμε η μία στην άλλη κουράγιο. Έπρεπε να είσασταν από μια πλευρά για να μας βλέπετε !

Όπως και να έχει, όση και να ήταν η κούραση μου αυτή τη βδομάδα, όσα κι αν τα νεύρα μου ήταν τσιτωμένα, όσο κι αν δεν κατάλαβα πως ήταν γιορτές στόλισα το αυτοσχέδιο δεντράκι μου γιατί το στόλισμα του δέντρου ήταν μία από τις ευχάριστες παιδικές μου αναμνήσεις και μου αφήνει μια όμορφη αίσθηση. Φέτος, νιώθω ξανά αυτή την όμορφη αίσθηση χάρη στον άνθρωπο που αγαπώ και ήθελα να ομορφύνω το σπίτι μας με ένα τρόπο διαφορετικό.