βήματα προς τα εμπρός !!

Μιλώντας τις προάλλες ο Γιωργάκης στο συνέδριο του Πασόκ, ανάμεσα στα σαρδάμ, έθιγε τα πολιτικά λάθη της κυβέρνησης και τις άσχημες ομολογουμένως συνθήκες στις οποίες ζούμε. Αυτές τις συνθήκες υπογραμμίζουν λίγο πολύ όλοι οι πολιτικοί ανεξαρτήτως κόμματος, όταν και όποτε φυσικά τους το επιβάλλουν οι πολιτικές σκοπιμότητες.

Τα δελτία ειδήσεων δε σταματούν να μεταδίδουν εικόνες και ήχους ανθρώπων στην Ελλάδα,αλλα και στον υπόλοιπο κόσμο, που ζουν σε άθλιες συνθήκες, λιμοκτονούν, ταλαιπωρούνται, κλαίνε, βασανίζονται, ζητούν βοήθεια.

Αυξάνονται συνεχώς οι εκπομπές στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο που σατιρίζουν την πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Από τα ευτράπελα της σημερινής ζωής μέχρι και τα σκατά στα οποία πρέπει να βουτήξουμε "για να επιβιωσουμε".

Όλες οι ανθρωπιστικές οργανώσεις επιστούν την προσοχή μας στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν άτομα ή ομάδες σε πολιτικό, οικονομικό και κοινωνικό επίπεδο με συνεχείς δράσεις, ενημερώσεις, δελτία τύπου κτλ.

Όλο και πιο πολλές ταινίες (όπως το Half Nelson που είδαμε το προηγούμενο Σάββατο με τον άγγελο στο πλανήτη της Κοτσιλιάς) μιλούν άμεσα και με ευαισθησία για τις ανικανοποίητες ανάγκες μας, τις ελπίδες, τις απογοητεύσεις, τις λάθος επιλογές, τις αδυναμίες μας αλλά και το φαύλο κύκλο στο οποίο είμαστε μπλεγμένοι, για τη "μηχανή που μας καταπιέζει" (όπως αναφέρθηκε κάπου στην ταινεία) και της οποίας μέρος είμαστε και εμείς.

Αλλά και εμείς οι ίδιοις πολλά από αυτά τα προβλήματα τα έχουμε συνειδητοποιήσει εδώ και καιρό, από τότε που βουτήξαμε στα σκατά...

Δεν λέω, είναι θετικό το γεγονός ότι τόσες ετερόκλητες πηγές θίγουν τόσο άμεσα τα σύγχρονα προβλήματα. Αν δεν παραδεχτείς ότι το στομάχι σου πονάει δε θα πας στο γιατρό για να σου συστήσει την πρέπουσα θεραπεία. Αλλά εγώ προσωπικά περιμένω να ακούσω και κάποιες προτάσεις. Περιμένω από όλους, είτε ως άτομα μεμονωμένα είτε ως ομάδες, να παρουσιάσουν κάποιο σχέδιο, μία δράση, μία διέξοδο. Γιατί το να παραδέχεσαι μια κατάσταση αλλά να μην κάνεις τίποτα για να βγεις από αυτό μου φαίνεται πολύ χειρότερο. Αν δεν κοιτάξεις μπροστά, για να δεις μία καινούρια, καλύτερη ζωή, πως περιμένεις να ξεκολλήσεις από αυτήν εδώ;