Ομορφιάς εγκώμιον

. Τις προάλλες διάβασα σε ένα περιοδικό μόδας (σ.σ. απάνια διαβάζω αυτά τα περιοδικά μια και αδιαφορώ για τις τάσεις τις μόδας. Τα ξεφυλλίζω σε περιπτώσεις που γράφουν κάτι σχετικό με το σεξ, αλλά συνήθως απογοητεύομαι, ή για να περάσει η ώρα) την εξής ρήση κάποιοι τον οποίο φυσικά και δε θυμάμαι:

"Οι όμορφες γυναίκες δεν είναι όλες έξυπνες αλλά όλες οι έξυπνες γυναίκες είναι όμορφες".

. Δεν νομίζω να διαφωνήσει κανείς πως η ομορφιά είναι εξαιρετικά σημαντική σε ένα άνθρωπο, πόσο μάλλον σε μία γυναίκα. Εφόσον εξαίρουμε τόσο πολύ την ομορφιά στην τέχνη, στη φύση, στις εικόνες κτλ γιατί να την περιφρονούμε στους ανθρώπους, που είναι και ό,τι πιο οικείο σε μας. Μια γυναίκα με λίγο μυαλό έχει συνειδητοποιήσει αυτό το πράγμα εδώ και καιρό. Και μάλιστα ενδιαφέρεται για την εμφάνιση της. Δε χρειάζεται τη συνδρομή ποικίλων σουβάδων και παραπλανητικών μπιχλιμπιδιών. Ακόμη κι αν δεν έχει το τέλιο κορμί ή το ωραιότερο πρόσωπο του κόσμου ξέρει όχι μόνο να τονίζει τα προτερήματα της αλλά και να παρουσιάζει τα ελαττώματα της με τρόπο τέτοιο ώστε να εκλαμβάνονται ως θελκτικά στοιχεία του χαρακτήρα της. Έχει αυτοπεποίθηση, πνεύμα, άποψη, αέρα, άνεση. Επιδιώκει και επιτυγχάνει να θέλξει, να συγκεντρώσει τα βλέμματα. Όχι από κάποια γυναικεία ματαιοδοξία ή για να ξεγελάσει τις ανασφάλειες της, πόσο μάλλον για να επιτύχει κάτι χρησιμοποιώντας ένα καλλίγραμμο κορμί (δεν χρειάζεται εξάλλου εφόσον τα καταφέρνει καιχωρίς αυτό). Απλά είναι κάτι το αυθόρμητο.

. Πάντως θα συμφωνήσω με τη συγγραφέα του άρθρου όπου και διάβασα την εξής φράση πως το να κυκλοφορεί μία γυναίκα περιφρονώντας την εμφάνιση της, ατημέλητη, με δασύ φρύδι και άκομψα ρούχα, ακόμα κι αν είναι αριστούχα του καλύτερου πανεπιστημίου, είναι ηληθιότητα.