Wednesday, June 06, 2007

κόκκινη κλωστή δεμένη

"Η καλύτερη ιστορία δεν έχει γραφτεί ακόμη... τη σιγοψιθυρίζουν όμως μεταξύ τους εδώ και χρόνια όσοι αγαπούν τις περιπέτειες. Πρόκειται για ένα νέο που καλπάζει με το άλογο του ..."
. "Να τα μας ! Όλες οι γυναίκες οι ίδιες είστε. Όλο με τους ιππότες σας και τους πρίγκιπες σας πάνω στα άσπρα άλογα που πάνε να σώσουν τις πριγκιποπούλες τους. Αμάν πια με αυτές τις ρομαντικές αηδίες..."
. "Και ποιος μίλησε για ιππότες και άσπρα άλογα;" τον έκοψε απότομα κατακεραυνώνοντας τον. Γύρισε στην υπόλοιπη παρέα και άρχισε την ιστορία της ...

. "Το άλογο αυτό ήταν μαύρο. Μαύρο, δυνατό άτι. Σαν μια από αυτές τις νύχτες χωρίς φεγγάρι με μόνο μερικά άστρα ψηλά να γυαλίζουν. Μα ακόμη και μέσα στο πιο βαθύ σκοτάδι θα μπορούσες να το δεις να καλπάζει. Ο ιδρώτας να γυαλίζει στο δέρμα του όπως κάποιο μακρινό φως αστράφτει στην επιφάνεια του μαύρου μαργαριταριού. Τα μάτια του να αστράφτουν σαν κεραυνός : για τους φίλους κοιτούσαν μακριά στο χώρο και στο χρόνο, των εχθρών όμως τρυπούσαν την καρδιά. Η χαίτη του είχε το κόκκινο χρώμα της φωτιάς, κι έτσι όπως κυμάτιζε στον αέρα έβλεπες τις φλόγες να χορεύουν στο μαύρο ουρανό. Η ανάσα του ήταν βαριά, ικανή να τσακίσει το ηθικό ενός γενναίου πολεμιστή.
. "Αυτό δεν ήταν το άλογο ενός βασιλιά, ούτε ενός μάγου. Δεν ήταν το άλογο για κανένα ιππότη που θα το οδηγούσε σε ανούσιες κονταρομαχίες ή σε μάχες δήθεν για το θεό και το δίκαιο. Δεν ήταν το άλογο ξωτικού που όλο σφυρίζει ιστορίες και ξέρει να μιλάει με τα αρχαία δέντρα. Ούτε το έζεψε ποτέ κάποιος δαίμονας που έχει την κατασροφή στο βλέμμα του.
. "Αυτό ήταν το άλογο ενός μαύρου ξωτικού. Ξωτικού των βουνών και των μαχών. Περήφανο, ευγενές, δυνατό, γρήγορο, άφοβο. Αριστοκρατικό άλογο ! Μοναδικό. Δεν πλησίαζε ποτέ τα υπόλοιπα, ήταν πολύ κατώτερα του. Όπως δεν καταδεχόταν τους ανθρώπους. Δεν ανέχτηκε ποτέ κανένα τους στην πλάτη του. Εκτός ...

. "Ο αναβάτης του τούτος ήταν άνθρωπος. Άνθρωπος! Ένας άντρας απλός, συνηθισμένος, χωρίς ρούχα βασιλικά, μεταξωτά και γυαλιστερά ή βαριές πανοπλίες, διακοσμημένες με διαμάντια. Ο γιος ενός απλού σταυλάρχη. Νεαρός ακόμη, με λίγα χρόνια στην πλάτη του. Αλλά οι δυο τους, αναβάτης και άλογο, είχαν ένα μεγάλο δεσμό εδώ και τόσα χρόνια. Και κανείς δε θα μπορούσε να πει πως δεν ήταν ταιριαστό ζευγάρι.

... ... (συνεχίζεται)

5 Comments:

At 6/6/07 4:04 PM, Blogger bidibis said...

Κάτι μου λέει πως η ιστορία ή κρύβει κάποια σεξουαλικά υπονοούμενα ή θα εξελιχθεί σε μια σοφτ πορνό εκδοχή του διηγήματος "Με τον Παύλο μεσ' στο στάβλο"

 
At 6/6/07 4:08 PM, Blogger iris said...

Θα σε στεναχωρέσω. Τον ήρωα δεν το λένε Παύλο...

 
At 6/6/07 6:10 PM, Blogger bidibis said...

Τον Παύλο μπορεί να μη τον βρήκα, ως προς την τσόντα μάλλον έπεσα μέσα πάντως, ε;

 
At 8/6/07 11:42 AM, Blogger pediatre said...

Είπα να ανταποδώσω την επίσκεψη και απόλαυσα ένα ευχάριστο διάλειμμα από την καθημερινότητα.. Keep on walking

 
At 8/6/07 2:51 PM, Blogger iris said...

ευχαριστώ για την επίσκεψη. Θα τα ξαναπούμε ελπίζω...

 

Post a Comment

<< Home