γεια σας και πάλι

. Μετά από μεγάλη απουσία επέστρεψα. Νιώθω λίγο σαν τον άσωτο υιό που παρασύρθηκε μακριά από την μπλογκο-οικογένεια του. Η αλήθεια είναι πως με αποσπούσαν άλλα πράγματα τελευταία και ο ελεύθερος μου χρόνος είχε λιγοστέψει. Αλλά ταυτόχρονα δεν ένιωθα πως είχα κάτι να γράψω. Ή τουλάχιστον δεν είχα κάτι ιδιαίτερο να γράψω. Και στο μπλογκ μου θέλω να γράφω σκέψεις και γεγονότα ιδιαίτερα κι όχι για τη ρουτίνα, τη δουλειά, τα παραπονάκια της νοικοκυράς και άλλα τέτοια μικρά.


Ίσως το σημαντικότερο γεγονός, για την περίοδο που απουσίαζα, είναι πως κάνω, επιτέλους, ιδιαίτερα σε μαθητές γυμνασίου και λυκείου. Πιο συγκεκριμένα αρχαία γυμνασίου και έκθεση λυκείου.

Είναι μια μεγάλη διαδικασία το ιδιαίτερο. Και μάλιστα χρονοβόρα. Αφενός επειδή με τέσσερα μαθήματα δε βγαίνει το νοίκι, πράγμα που σημαίνει πως δουλεύω καθημερινά ωράριο εμπορικών καταστημάτων και όλη την προετοιμασία για το μάθημα την κάνω μετά τη δουλειά (καθότι η μαμά μου μου μετέδωσε λίγη από την τελειομανία κι οργανωτικότητα της και δεν διανοούμαι καν να πάω στο μάθημα χωρίς λεπτομερείς σημειώσεις και ασκήσεις). Αφετέρου γιατί τα μαθήματα λαμβάνουν χώρα την Κυριακή (από τις 10:30 το πρωί μέχρι τις 7 με 8 το βράδυ) στην Τριανδρία, 45 λεπτά από την Καλαμαριά.

Αλλά είναι μια ωραία διαδικασία. Να ζορίζεσαι όλη την εβδομάδα πως θα τους εξηγήσεις καλύτερα την γ' κλίση των ουσιαστικών (κι αυτοί οι αρχαίοι τι τα ζορίζουν τα παιδιά μας !!) και πώς θα τα "αναγκάσεις" να αποκαλύψουν τις ικανότητες τους. Ζορίζομαι, είναι αλήθεια. Αλλά μου αρέσει. Κι άλλες φορές αισθάνομαι πως τα καταφέρνω κι άλλες πως δεν τους δίνω τον καλύτερο μου εαυτό ή πως είμαι μετρια. Ίσως αν είχα περισσότερο χρόνο... Αν είχα μεγαλύτερη εμπειρία... Αν είχα έτοιμες σημειώσεις... Αν είχα κάποιες συμβουλές από άλλους καθηγητές... Είναι όμως κι αυτό μέρος της διαδικασίας.

Κι είναι όντως μια ωραία διαδικασία. Ιδίως όταν βρίσκεις ανθρώπους ζεστούς και φιλικούς, που τους έχεις συμπαθήσει απ' την πρώτη φορά, που κι αυτοί φαίνονται να σε συμπαθούν, είναι ικανοποιημένοι την προσπάθεια σου και υπόσχονται πως θα σου βρουν κι άλλους μαθητές. Είναι ωραίο συνάισθημα, οπως και να το κάνουμε.

Αν μη τι άλλο τα σχέδια μου για το μέλλον μπαίνουν σε μία τάξη ... ... ... ...



Χαίρομαι που επέστρεψα. Καλώς σας ξαναβρήκα !