Αίγυπτος (ημέρα 1η)

Αίγυπτος. Το δώρο του Νείλου. Πολυτραγουδισμένη καιπολυφημισμένη. Χώρα ενός τεράστιου και αρχαιότατου πολιτισμού αλλά και χώρα παραδομένη στη φτώχια. Μία τόσο διαφορετική χώρα αλλά κατά κάποιο τρόπο οικεία...

Όπως καταλαβαίνετε την τελευταία εβδομάδα κάναμε διακοπές στην Αίγυπτο. Ήταν ένα κουραστικό ταξίδι, μια και το πρόγραμμα μας ήταν γεμάτο, αλλά όμορφο, γεμάτο εικόνες και εμπειρίες. Κι επειδή είναι εξαιτερικά δύσκολο για μένα, γεμάτη ακόμη με αυτές τις εικόνες και τις εμπειρίες, να σας περιγράψω με λίγα λόγια τις 8 αυτές ημέρες, θα μου επιτρέψετε να τους αφιερώσω 8 ποστς.

------------------------------------------

Το ταξίδι άρχισε το προηγούμενο Σάββατο. Θεσσαλονίκη, Αθήνα, συνάντηση με το γκρουπ και εν τέλει Κάιρο.

Το Κάιρο είναι μία τεράστια πόλη 18.000.000 κατοίκων (20.000.000 με όσους έρχονται από τις γύρω περιοχές για να δουλέψουν), με μεγάλους δρόμους,τρελούς οδηγούς και αναρίθμητες πολυκατοικίες μέχρι και 20 ορόφων σε άθλια κατάσταση. Αυτά είναι τα δύο πρώτα πράγματα που σου κάνουν εντύπωση από το τουριστικό λεωφορείο ακόμη...

Το αεροδρόμιο είναι καινούριο, πεντακάθαρο και μεγάλο, αν και βέβαια γίνεται ένας μικρός πανικός. Πιο έξω από το αεροδρόμιο και καθώς πλησιάζεις στο Κάιρο, βρίσκεται η Ηλιούπολη, η αριστοκρατική περιοχή της πόλης με τα μεγάλα σπίτια. Και μετά μπαίνεις στο Κάιρο. Η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική.

Ενώ οι τράπεζες, τα κρατικά και δημόσια κτίρια, τα ξενοδοχεία είναι μεγάλα και καλοφτιαγμένα οι πολυκατοικίες αποκαλύτπουν τη φτώχια της πόλης και των κατοίκων της. Οι περισσότερες από αυτές είναι μόνο τούβλα, μισοτελειωμένες και έτοιμες να καταρρεύσουν. Υπάρχουν και μερικά πλινθόκτιστα σπίτια. Λίγο έξω από το Κάιρο βρίσκεται ένας συνοικισμός με το όνομα Νεκρόπολη, όπου οι τάφοι βρίσκονται στις αυλές των σπιτιών

Από την άλλη οι δρόμοι είναι σχεδόν πάντα γεμάτοι. Απίστευτη κίνηση αλλά το κυριότερο ΑΠΙΣΤΕΥΤΟΙ οδηγοί ! Χώνονται από δεξιά, χώνονται από αριστερά, προσπερνάνε, κάνουν αναστροφή, σταματάνε όπου και όπως θέλουν, ξεκινάνε χωρίς να περιμένουν. Σήματα και φώτα τροχαίας υπάρχουν σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις και προτεραιότητα έχει αυτός που κορνάρει πρώτος. Και μέσα σε όλα αυτά έχεις και τους πεζούς, τα ποδήλατα, τα κάρα, τα άλογα και τα γαιδούρια που πετάγονται από το πουθενά μπροστά σου !!

Όποιος έρχεται στο Κάιρο έχοντας στο μυαλό του μία ευρωπαϊκή πόλη, έστω και μία μικρή πόλη της Ελλάδας, σίγουρα θα απογοητευτεί. Είναι λες και βρίσκεται κάποιες δεκαετίες πίσω. Εν γένει, οι Αιγύπτιοι αν και ζουν στα όρια της φτώχιας δεν έχουν τη διάθεση να ξεφύγουν από αυτή την κατάσταση. Αυτός είναι ο δικός τους τρόπος ζωής, η δική τους νοοτροπία. Θεωρούν απολύτως φυσιολογικές τις συνθήκες διαβίωσης τους και προτιμούν να ζουν με τα "μπαξίσια", τα φιλοδωρήματα, μια που ο βασικός τους μισθός μπορεί να είναι και 40 ευρώ το μήνα.

Το πρόγραμμα της πρώτης ημέρας ήταν απλό. Αφού μας παρέλαβε ο οδηγός, το λεωφορείο μέσα σε απερίγραπτη κίνηση άφησε τα μέλη της ομάδας στα τρία ξενοδοχεία. Ξεκούραση και ύπνος γιατί την επομένη είχαμε πρωινό ξύπνημα ...

--------------------

(προσπάθησα να ανεβάσω και κάποιες φωτογραφίες αλλά δεν τα κατάφερα. Θα ξαναπροσπαθήσω αύριο. Χωρίς φωτογραφίες δεν έχει νόημα)