επιστροφή σπίτι

Είναι ωραίο πράγμα να επιστρέφεις από τη δουλειά (ΝΑΙ, ΒΡΗΚΑ ΔΟΥΛΕΙΑ !!) πτώμα απ΄την κούραση και την ορθοστασία, να βρίσκεις στο κατα τ' άλλα πλήρες λεωφορείο μια θεσούλα περίεργη - από αυτές που στριμώχνεσαι για να χωρέσεις και ευχαριστάς για ακόμα μια φορά τη μαμά σου που σε γέννησε μικροκαμωμένη - και το λεωφορειό να περνά από την παραλία της Θεσαλλονίκης την ώρα που δύει ο ήλιος.

αυτές τις ώρες βλέπω τα μικρά παρκάκια, πίσω από αυτά τη θάλασσα και ακόμα πιο πίσω τον πορτοκαλο - μωβ ουρανό με τα συννεφάκια του και ξεγελιέμαι ότι βρίσκομαι κάπου στην εξοχή. βλέπω τους ανθρώπους να περπατάνε, ζευγαράκια, οικογένειες, παρέες, γεροντάκια κρατώντας αγκαζέ, παιδάκια μικρά και μεγάλα, πραγματικούς ανθρώπους όπως είχε πει κάποτε ένας γνωστός μου. Και θυμάμαι ότι η ζωή είναι ωραία ...

Τις τελευταίες βδομάδες δέχομαι ερεθίσματα από όλες τις κατευθύνσεις. Τα πάντα είναι καινούρια για μένα. Το σπίτι που μένω, η γειτονιά μου, η Θεσαλλονίκη όχι ως φοιτητούπολη πλέον, η αναζήτηση εργασίας, η εύρεση εργασίας που δεν έχει καμία σχέση με τα βιβλία, το να κοιμάμαι αγκαλιά κάθε βράδυ με τον άνθρωπο που αγαπώ, να με αγαπά. Όλα καινούρια αν και όχι ξένα. Όλα δύσκολα. Κι όμως, μέσα σε όλα αυτά εγώ είμαι χαρούμενη και ικανοποιημένη.

... Όταν μ' αγαπάς Παίρνω κουράγιο

προφιτερόλ με κρέμα

Η επίθεση των γλυκών. Ή αλλιώς η αντεκδίκηση του σουρεαλισμού. Για όσους έχουν γερό στομάχι και δυνατή αίσθηση του χιούμορ (πάντα με λίγο αλατάκι, λίγο πιπεράκι, μία δόση θεάτρου του παραλόγου, ένα κουταλάκι του γλυκού αυτοσαρκασμό και κανένα κιλό γενικότερου σαρκασμού) συνιστώ ένα καινούριο μπλοκ που μόλις σήμερα είδε το ηλεκτρονικό φως. Περαιτέρω λεπτομέρειες δεν πρόκειται να αποκαλύψω. Οι περίεργοι μπορούν να περάσουν στα ενδότερα του ζαχαροπλαστείου οδού http://glykeia-moy-kyttaritida.blogspot.com

Καλή χώνεψη. Για σόδες στο περίπτερο παραπλεύρως

Σημείωση : μην πάρετε της μετρητής όσα λέει και ιδίως όσα αναφέρονται στο πρόσωπο μου (καθότι πνευματική μητέρα του εν λόγω μπλοκ), συνήθως με το κωδικό όνομα marilou.

the lovers

μια εικόνα από χθες το βράδυ ...

SHE 'S A RAINBOW

She comes in colors evrywhere;
She combs her hair
Shes like a rainbow
Coming, colors in the air
Oh, everywhere
She comes in colors

(Rolling stones)

και μετά τη βροχή ...

... το ουράνιο τόξο. Η Ίριδα

Μετά από μια εβδομάδα στην πόλη (καυσαέριο, τρέξιμο, αυτοκίνητα, φασσαρία κτλ κτλ) ήθελα να πάμε βόλτα κάπου όμορφα, κάπου με πράσινο, κάπου με φως. Έτσι καταλήξαμε σε μία μονοήμερη εκδρομή στους καταράκτες της Έδεσσας.

Κι όπως μετά τη βροχή του Σαββάτου ήρθε το όμορφο ουράνιο τόξο της Κυριακής, όπως μετά από μία κουραστική μέρα στους δρόμους της πόλης έρχεται μια ζεστή αγκαλιά στο σπίτι μας, έτσι μετά από τις αποκαρδιωτικές δυσκολίες της καθημερινότητας περιμένω την καινούρια έκπληξη που θα με συνεπάρει !!

Ο Αστερίξ και η επιστροφή των Γαλατών

50 π.χ. Όλη η γαλατία βρίσκεται υπό ρωμαϊκή κατοχή... Όλη; όχι ! Ένα μικρό χωριό ανυπόταχτων γαλάτων αντιστέκεται ακόμη και θα αντιστέκεται για πάντα στους εισβολείς........

1961 μ.Χ. Όλος ο κόσμος των κόμιξ βρίσκεται υπό κάποια κατοχή ... Όλος; όχι ! Ένα χωριό δύο ανύποτακτων γαλατών αντιστέκεται ακόμη και θα αντιστέκεται για πάντα στους εισβολείς.
Το 1961 κυκλοφόρησε ο "Αστερίξ ο Γαλάτης".
Φέτος κυκλοφορεί ένα τεύχος με 14 μικρές αυτοτελείς ιστορίες των δύο δημιουργών που κυκλοφόρησαν με διάφορες ευκαιρίες. Μικρές, περιεκτικές, απολαυστικές και όπως πάντα με πολλές "μπούφλες" !

Εντάξει, δεν είναι και σαν τα παλιά τεύχη, όταν το ταλέντο του πινέλου του Uderzo και τα τρομερά σενάρια του Goscinny μας αποκάλυπταν σε κάθε σελίδα τα μυστικά του γέλιου (γενικώς μετά το θάνατο του Goscinny ο μαγικός ζωμός του Uderzo έχει χάσει ένα μέρος από τη δύναμη του) αλλά οπωσδήποτε αξίζει τον κόπο να το πάρετε !!

ζητείται άτομο παντώς καιρού και για όλες τις δουλειές για το τσίρκο μας ...

...Κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι οι αγγελίες στην εφημερίδα. Πέμπτη ημέρα που είμαι στο ψάξιμο και νιώθω πως το μόνο που κάνω είναι μια τρύπα στο νερό. Τσουβαλιάζομαι στο πεντάρι από την Καλαμαριά μέχρι τη Φράγκων μόνο και μόνο για να βρεθώ σε ένα μικρό γραφείο σε μια άθλια οικοδομή με μία κυρία απέναντι μου (πασαλειμένη με 4-5 χέρια σοβά) να μου υπόσχεται το βασικό μισθό και ασφάλιση αρκεί να πουλώ (απ' το τηλέφωνο ή από σπίτι σε σπίτι) άχρηστα πράγματα. Υπάλληλος γραφείου δηλαδή (έτσι έλεγε η αγγελία τουλάχιστον).
Σ' αυτή τη φάση είναι που ξυπνά μέσα η επάνασταση. Εντάξει, δεν έχω την ψευδαίσθηση ότι θα βρω την τέλεια δουλειά ή ότι θα βρω κάτι σχετικό με αυτό που σπούδαζα τόσα χρόνια και που μ' αρέσει. Αλλά δεν πάτε στο διάολο όλοι σας. Εγώ άχρηστα πράγματα δεν πουλάω. Δεν γίνομαι ένας αριθμός ή ένα τιμολόγιο στο γραφείο σας. Ούτε ο κλόουν στο τσίρκο σας. Θα συνεχίσω να ψάχνω απλά και μόνο για να αποδείξω σε μερικούς ότι δεν είμαστε όλοι τόσο ηλίθιοι και τόσο απελπισμένοι.
Άλλο η δουλειά και άλλο η δουλεία !

καλημέρα ...

Καλημέρα λοιπόν... ακόμα ένα καινούριο blog. Μια και όπως αποδείχτηκε το ίντερνετ είναι ένα καταπληκτικό μέσο γνωριμιών και ανταλλαγής απόψεων (και ενώ προσπαθούσα να γίνω μέλος στο blog ενός φίλου) πήρα την απόφαση να δημιουργήσω το δικό μου blog. Πού θα μας βγάλει αυτή η ιστορία; Δεν ξέρω αλλά κι ούτε θέλω να ξέρω. Τι ποιο ωραίο από το να ταξιδεύεις χωρίς προορισμό και χωρίς προσδοκίες ...